Φρούριο Φιρκά

Η κατασκευή του ιστορικού Φρουρίου ξεκίνησε περί τα τέλη του 16ου αιώνα, από τους Βενετούς, οι οποίοι ήταν κυρίαρχοι στην Κρήτη, ήδη από τις αρχές του 13ου αιώνα. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν περί το 1620, οπότε και το Φρούριο ξεκίνησε να αποτελεί βασικό στοιχείο της άμυνας των Χανίων. Ενδεικτικό είναι ότι το Φρούριο ενωνόταν με αλυσίδα με τον πύργο του Φάρου, στο απέναντι άκρο, και έτσι έκλεινε και ασφαλιζόταν το λιμάνι. Το αρχικό του όνομα, στα ιταλικά, ήταν «Revellino del Porto», δηλαδή «Προμαχώνας του Λιμανιού», ωστόσο, με την οθωμανική κατάκτηση του νησιού, το 1669, η ονομασία άλλαξε σε «Φιρκά», δηλαδή «Στρατώνα», μιας και αυτή ήταν η χρήση του κατά την περίοδο της οθωμανικής επικυριαρχίας. Εσωτερικά, ο χώρος διαθέτει ποικιλία κτισμάτων και κατασκευών, διοικητικές αίθουσες, αποθήκες πολεμικού υλικού, κοιτώνες για τους στρατιώτες, φυλακές, δεξαμενές κ.λπ. Το Φρούριο, ως και τα μέσα του 20ου αιώνα, χρησιμοποιήθηκε κατά κύριο λόγο ως φυλακή. Κορυφαία στιγμή της ιστορίας του αποτελεί η ύψωση, την 1η Δεκεμβρίου 1913, της ελληνικής σημαίας, στο πλαίσιο επίσημης τελετής, παρουσία του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α´ και του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, η οποία σηματοδοτούσε την Ένωση της Κρήτης με το Βασίλειο της Ελλάδος.