Αθήνα

Ο αγγελιαφόρος του Δαρείου Α´ έφτασε στην Αθήνα και απαίτησε την πλήρη υποταγή της στον Μεγάλο Βασιλέα της Περσίας. Οι Αθηναίοι δεν σύμφωνοι για τη στάση που έπρεπε να κρατήσουν. Πολλοί τάσσονταν υπέρ της συμφιλίωσης με την πανίσχυρη Περσική Αυτοκρατορία, ενώ άλλοι πίστευαν ότι η πόλη τους όφειλε να αντισταθεί στους «Βαρβάρους». Τελικά, η δεύτερη μερίδα επικράτησε. 

Ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει πως οι Αθηναίοι έλαβαν τον Πέρση απεσταλμένο και τον πέταξαν στη χαράδρα του Βαράθρου, όπου ρίχνονταν οι καταδικασθέντες σε θάνατο. Η τιμωρία του αγγελιαφόρου ήταν συμβολική. Με τον τρόπο αυτόν η Αθήνα απαντούσε στους Πέρσες πως μόνον κατ’ αυτόν τον τρόπο ήταν πρόθυμη να προσφέρει Γη και Ύδωρ. Η Σπάρτη απάντησε με παρόμοιο τρόπο στον Μεγάλο Βασιλέα, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές πόλεις δέχτηκαν την υποταγή τους. 

Τις επιχειρήσεις κατά των Περσών ανέλαβε ίσως ο ισχυρότερος άνδρας της Αθήνας εκείνη την εποχή, ο Μιλτιάδης. Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και ηγεμόνας της θρακικής Χερσονήσου, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, όταν του επιτέθηκε ο περσικός στόλος, και να καταφύγει στην Αθήνα, όπου εξελέγη Στρατηγός. O Μιλτιάδης γνώριζε τις στρατιωτικές τακτικές των Περσών, καθώς τους είχε πολεμήσει στην Ιωνική Επανάσταση και έτσι, παρά την κριτική των δημοκρατικών Αθηναίων που τον έβλεπαν με καχυποψία, λόγω της τυραννικής του διοίκησης στη Χερσόνησο, ο Στρατηγός κατάφερε να αναδειχθεί ως το καταλληλότερο πρόσωπο να υπερασπιστεί τις ελληνικές ελευθερίες απέναντι στον περσικό αυταρχισμό.